کسی که دانشی را زنده کرد، نمی میرد . [امام علی علیه السلام]
 
چهارشنبه 03 خرداد 9 , ساعت 10:18 صبح

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدحمید میرخندان گفت: در فیلم سینمایی «برادران لیلا» دختری سیلی به گوش پدرش می‌زند. این اتفاق در جامعه مطمئناً رخ‌ داده است اما وقتی ما آن را در یک اثر سینمایی نشان می‌دهیم در حقیقت به آن مشروعیت و رواج می‌دهیم که این موضوع بسیار خطرناک است و باید برای آن راهکاری اندیشید.

در حال تکمیل

تصویرگری از جامعه نباید بهانه‌ای برای تصویرگری زشتی‌ها باشد چون قرار نیست حوزه فرهنگ دنباله‌روی توده مردم باشد بلکه رسالت دارد در این حوزه جریان‌سازی کند.
 
در سلسله گفت‌وگوهای ایکنا با رویکرد «شبکه خانگی، اخلاق و سبک زندگی» با اهالی سینما و تلویزیون برآنیم تا به آسیب‌شناسی این موضوع بپردازیم و در پایان به ارائه راهکارهای اجرایی توسط هنرمندان برسیم.
 
در چهارمین بخش با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید حمید میرخندان؛ مدرس دانشگاه دین و رسانه قم و دانشگاه معارف و نویسنده کتاب «روش نقد فیلم» درباره کارکرد دستگاه نظارتی بر پلتفرم‌ها و راهکاری جایگزین درباره نیاز به محصولات خارجی صحبت کرده‌ایم.
 
ایکنا – در آغاز بحث پیرامون فرهنگسازی در برنامه‌های نمایشی پلتفرم‌ها، توضیح دهید و بگوید نظارت در این حوزه تا چه اندازه قادر است کارایی داشته باشد.
 
«وی ‌او ‌دی‌ها» رسانه‌ای خارج از نظام نیستند برای همین آنها نیز باید تابع قوانین و شرایط حاکم بر کشور باشند. همچنین باید مرکزی وجود داشته باشد که بتوان روی تولیدات این حوزه نظارت انجام داد. این اتفاق هم‌اکنون در حال رخ دادن است زیرا ساترا تلاش می‌کند در بحث محتوا و ظاهر نظارت دقیقی داشته باشد. ساترا باید این تفکر را که پلتفرم‌ها محلی برای دور زدن قانون است از بین ببرد. این اتفاق تا حدی محقق شده است اما هنوز به آن نقطه که مد نظرمان است فاصله داریم.
 
ایکنا – نظارتی که از آن حرف می‌زنیم اگر تنها بخواهد به کنترل ظاهری و کلامی خلاصه‌شده و از موضوعات معنوی غافل باشد اتفاق خاصی رخ نخواهد داد. پیرامون این موضوع توضیح دهید؟
 
وقتی از نظارت حرف زدم مطمئناً تمام وجوه مد نظرم بود چون نگاه به سبک زندگی یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی است که باید روی آن نظر داشت. نقد پیرامون سبک زندگی در آثار نمایشی تنها به «وی ‌او دی‌ها» خلاصه نمی‌شود بلکه در تلویزیون هم متأسفانه می‌بینیم آنچه به عنوان سبک زندگی دیده می‌شود با فرهنگ بومی ما همخوانی لازم را ندارد. البته در بحث نظارت، نمونه‌های موفقی هم داریم که بیشتر به حوزه رسانه‌های مکتوب اختصاص پیدا می‌کند. 
نظارت در همه دنیا رخ می‌دهد برای نمونه در نتفلیکس به عنوان بزرگترین پلتفرم دنیا، نظارت رخ می‌دهد. در آن رسانه محصولات تابع شرایط و قواعد خاص خود هستند. در نتفلیکس اگر سریالی بخواهد سبک زندگی غربی را زیر سؤال برده و اساس نظامی غربی را نقد کند با نظارت‌های شدید مواجه خواهد شد. ذکر نکته‌ای را در این بحث ضروری می‌دانم آن‌هم اینکه، ظرفیت و فرهنگ پذیرش قانون را هم باید در هنرمند به وجود آورد وگرنه اگر قانون هم تصویب شود بدون اینکه ضمانت اجرا داشته باشد هیچ دردی را دوا نخواهد کرد.
 
ایکنا – راهکار برای نهادینه کردن سبک زندگی بومی در تولیدات نمایشی چیست؟
 
تصویرگری از جامعه نباید بهانه‌ای باشد برای تصویرگری زشتی‌ها، چون قرار نیست حوزه فرهنگ دنباله‌روی توده مردم باشد بلکه رسالت دارد در این حوزه جریان‌سازی کند. چندی پیش فیلم سینمایی «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی در فضایی مجازی پخش شد. در این کار دیدیم، دختری سیلی به گوش پدرش می‌زند. این اتفاق در جامعه مطمئناً رخ‌داده است اما وقتی ما آن را در یک اثر سینمایی نشان می‌دهیم در حقیقت به آن مشروعیت می‌بخشیم. این موضوع بسیار خطرناک است و باید برای آن راهکاری اندیشید.


لیست کل یادداشت های این وبلاگ