سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
جمعه 102 تیر 30 , ساعت 9:28 عصر
نام‌گذاری‌های شب‌های محرم به مرور زمان و توسط مداحان و ذاکران اهل بیت صورت گرفته است.
 شیعیان برخی مناطق، هر روز از دهه محرم را به نام یکی از حماسه‌سازان و یا رویدادهای واقعه کربلا عزاداری می‌کنند و روضه‌ای تحت آن عنوان می‌خوانند. به گفته نویسندگان فرهنگ سوگ شیعی، این نام‌گذاری مستند دینی نداشته و ریشه تاریخی آن خیلی مشخص نیست و در مناطق مختلف ترتیب متفاوتی دارد. این نام‌گذاری به مرور زمان و توسط مداحان و ذاکران اهل بیت صورت گرفته است.

شب سوم محرم به نام حضرت رقیه

حضرت رقیه دختر سه ساله امام حسین (ع) است که در سفر کربلا همراه ایشان بود و پس از شهادت امام حسین، همراه اسرای دیگر به شام برده شد و در روز سوم صفر سال 61 هجری قمری در خرابه شام که محل اقامت موقت اهل بیت بود، از دنیا رفت. شاید دلیل نام‌گذاری روز سوم محرم به نام این طفل کوچک این بوده است که در مراسم عزاداری ایام محرم، یادی از مظلومیت او شود.

زندگینامه حضرت رقیه 

رقیه فرزند امام حسین(ع)، امام سوم شیعیان است. مادرش طبق قوی‌ترین قول‌ها‌، ام اسحاق بود که پیشتر همسر امام حسن مجتبی (ع) بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت امام حسن به عقد امام حسین درآمده است.  ادامه مطلب...


لیست کل یادداشت های این وبلاگ