پایگاه خبری جماران: ماه شعبان، ماه رسول گرامی اسلام نامیده شده است چرا که از آن حضرت روایت شده که فرمودند:

«شعبان شهری ... فمن صام شهری کنت له شفیعاً یوم القیامه»؛ شعبان ماه من است ... هر کس در این ماه روزه بگیرد، من در روز قیامت شفیع او خواهم شد. (بحارالانوار، ج 94، ص 83)

و در روایتی از امام علی(ع) نقل شده است:

«شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهری»؛ ماه رمضان، ماه خداست، و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.(فروع کافی، ج 4، ص14)

چه عظمتی از این بالاتر که این ماه به نام رسول رحمت و مهربانی حضرت محمدبن عبدالله(ص) نامگذاری شده و برای فضیلت روزه در این ماه، شفاعت ایشان را به دنبال خواهد داشت.

در روزهای سوم و چهارم و پنجم این ماه بزرگ، میلاد سه مولود عظیم الشأن و بزرگ مرتبه ثبت شده است: امام حسین(ع)، ابوالفضل العباس(ع) و امام زین العابدین(ع).

صلوات مخصوص این ماه در وقت زوال ظهرها خوانده می‌‍شود و طلب مغفرت از درگاه الهی، آمادگی برای ورود به ماه خدا، ماه مبارک رمضان خواهد بود.

امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل(ع) فرزندان علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و ام البنین(س) میباشند. بزرگترین لقب امام حسین(ع) سیدالشهداء است، چنانکه حضرت عباس، قمر بنی هاشم ملقب شده است. شجاعت، رشادت، ایثار، بلندمردی و ... از اوصاف این دو فرزند عزیز امام علی(ع) است. حسین(ع) امام سوم شیعیان و حضرت عباس، علمدار و یاور او در تمام عمر به ویژه در صحرای کربلاست.

حسین بن علی(ع) تربیت شده در دامان پرمهر پیامبر، علی(ع) و فاطمه زهرا(س) است، چنانکه پیامبر فرمود: حسین منّی و أنا من حسین.

و ابوالفضل العباس تربیت یافته علی(ع) و مادری همچون ام البنین، مادر چهار شهید در صحرای کربلاست.